برای دیدن خلا وسیع بی کران
از پنجره
به آسمان آبی نگاه کن
(آلن گینزبرگ)
این هایکوی مرگ آلن گینزبرگ است که حدود یک هفته قبل از مرگش نوشته شده. در سنت ژاپنی هایکو سرایان و استادان ذن، نوشتن "شعرهای مرگ" در وضعیت مطلوب، راهی است برای حفظ بیداری، حتا در حال بیماری و احتضار، تا آخرین کلماتی که درک فرد را از زندگی نشان میدهد نوشته شود. زمانی گینزبرگ، استاد مدیتیشن و هایکو، چند بار به من گفت که چقدر این سنت را پاس میداشت و امیدوار بود که روزی بتواند این کار را انجام دهد. این "هایکو" عملا یکی از شکلهای تجربی هایکو با عنوان "جملههای آمریکایی" بود که در اصل در یک سطر نوشته میشود.
این هایکو عجیب یادآور تمرین ساده ای در سنت بودیسم تبتی است با عنوانِ مراقبه ی آسمان: نگاه کردن به آسمان پهناور و احساس کردن عرصهی وسیع فضا، که دل مشغولی آن لحظهی ما را متوقف میکند. آسمان صرفا یادآور فراخیای است که همیشه در ماست و در هر زمانی میتوانیم از آن بهره ببریم. هرجا هستیم، همیشه به سادگی میتوانیم بایستیم و به آسمان نگاه کنیم، یا حتا آسمان را مجسم کنیم... و آهی را که مدت ها منتظرش بودیم بکشیم. یک لحظه به حالت طبیعی ذهن برمیگردیم که به وسعت و گشودگی آسمان است؛ هرچه هست فقط افکار و عواطفی است که مثل ابر میگذرند. در هر لحظه میتوانیم به ذهن آسمان برگردیم.
Patricia Donegan
